Kostka Rubika. Piątek

Kostka Rubika. Piątek

Postprzez kajetan » Pt maja 13, 2016 06:58

- Czyli X-Depressus nie pomaga? – Zatroskana pani psychiatra aż wychyliła się zza nieskazitelnie czystego biurka.
- To znaczy, jak połknę, to zaraz po tym jakby przez chwilę czuję poprawę. Taką energię rozpierającą mnie od wewnątrz. Rozumie pani doktor?
- Oczywiście.
- Na przykład nagle postanawiam, że odkurzę dywan w dużym pokoju, no i lecę po ten odkurzacz i rzeczywiście odkurzam. Coś nieprawdopodobnego! Czuję wtedy taką wolność, taką siłę! Albo, to znaczy zaraz po tym, jak połknę, biegnę do kuchni zrobić sobie herbatę, bo akurat dojdę do wniosku, że mam ochotę na malinową, moją ulubioną. Ale to trwa tylko chwilę, potem piję tę herbatę, piję, a energia jakby ze mnie wycieka. Tak powoli, jak krew z podciętych żył. Rozumie pani doktor?
- Naturalnie.
- No i wtedy wszystko wraca. W ciągu dnia, przy ludziach zawsze jakoś się trzymam, ale później, wieczorami, w szponach samotności…
- W takim razie przepiszemy Y-Depressus. Jest o niebo lepszy, wolniej się przyswaja, ale dłużej działa. To lek najnowszej generacji.
- Myśli pani doktor, że na nim dam radę odkurzyć jeszcze w sypialni? Bo nie wiem dlaczego, ale zawsze biorę się za dywan w dużym pokoju, nigdy w sypialni. A przecież nie miałam żadnych złych doświadczeń erotycznych. Co za ironia, że takich akurat nie miałam! Więc skąd to się bierze?
- To już jest temat do przepracowania podczas terapii, udzielenie odpowiedzi na to pytanie dalece wykracza poza moje kompetencje. Chodzi pani na terapię, prawda?
- Chodzę.
- Regularnie?
- O tak!
- Świetnie. I jak?
- To znaczy, zawsze po skończonej sesji przez chwilę czuję, że świat należy do mnie, że się odradzam niczym feniks z popiołów. Rozumie pani doktor?
- Bezsprzecznie.
- No a potem, jak już wrócę do domu, siądę sobie i tak siedzę, to nachodzą mnie takie myśli, że jak nie połknę Sennum, nie ma mowy, żebym oko zmrużyła. Zresztą czuję, że ono już na mnie tak nie działa, jak wcześniej.
- Wobec tego może warto byłoby przerzucić się na Tanatossum, absolutny hit na rynku, zawiera dwa razy więcej substancji wyciszających.
- O, nie obiło mi się jeszcze o uszy. Ale skoro pani doktor tak zachwala…
- Dwa opakowania, jak zwykle?
- Poproszę. Za tydzień zaczynam grupę dla osób zewnątrzsterownych, więc będę potrzebowała dużo sił. Ta grupa to moja ostatnia deska ratunku, ostatnia szansa, żeby coś ze sobą zrobić, bo inaczej… Rozumie pani doktor?
- Bezdyskusyjnie.


Rozdział 1

Kiedy tylko Eleonora zatrzasnęła za sobą drzwi mieszkania, poczuła niewymowną ulgę. Dla Twojej wiadomości - bynajmniej nie z tej przyczyny, że nareszcie dotarła do domu, o ile to pospolite M-3 z południowymi oknami i obrzydliwym bladym linoleum na podłogach usytuowane w dzielnicy zamieszkiwanej głównie przez emerytów, szczekające dupami bezdomne psy i migdalące się bez ustanku, wściekle przy tym piszczące koty, można w ogóle określić tym mianem. Wynajmowała je od ładnych paru już lat od niezwykle uprzejmego, wręcz dystyngowanego gościa w średnim wieku, na co dzień popylającego maciupkim, perłowym mercedeskiem, takim, wiesz, miejskim, zgrabniutkim, idealnym do przepychania się po zakorkowanych ulicach i parkowania bez udziału mózgu, zaś od święta pilotującego beemkę w czarnym macie, która, przez wzgląd na swe pokaźne gabaryty, sunąć z właściwą sobie gracją mogła jedynie po dwupasmówce. Oprowadzając Eleonorę po tej norze nie omieszkał jej oświadczyć, iż „sam przecież nie będzie w niej bytował”, gdyż „jego chomik argentyński (bardzo rzadki, jeden z dwóch egzemplarzy na świecie!) uczulony jest na grzyby”, w związku z czym „nie może nawet zabrać go ze sobą na Mazury”, gdzie ostatnio zakupił „rekreacyjną działeczkę z przystrzyżonym ogródkiem” po „cenie może nie okazyjnej”, jednakże „bardzo akwatnej do okazji”. Z uwagi jednak na „wielki sętymęt do babci-staruszki”, która „zawsze, kiedy był dzieckiem, piekła mu piernik z czekoladą”, „nie mógł, po prostu nie mógł jeszcze sprzedać mieszkania po niej”, a „szkoda byłaby niebywała, żeby stało puste”, choć „wynajmie je wyłącznie z sętymętu”, albowiem „pieniądze pozyskane tym sposobem nie starczą mu nawet na „lepsiejsze spinki do mankietów”.
Pewnie wiesz, jaki typ człowieka mam na myśli, taki, dla którego nie liczą się ani dobra materialne, ani intelektualne, albowiem w życiu kieruje się wyłącznie sercem, gdyż ono tylko go prowadzi i wyłącznie jemu bezgranicznie ufa.

Fakt, że czynsz za tą klitkę dwukrotnie przekraczał jej wartość rynkową, a na dodatek ten sukinsyn ubrany od stóp do szyi w Hugo Bosa podnosił go o trzydzieści procent co kwartał, nie może przecież mieć w tym kontekście najmniejszego znaczenia.

I tak wszystko było lepsze niż mieszkanie z rodzicami. Pani psycholog nie miała co do tego najmniejszych wątpliwości, albowiem w wieku poststudialnym wyprowadzka z rodzinnego gniazdka winna być rzeczą równie naturalną, jak poranne oddawanie moczu, a jej zaniechanie tudzież odwlekanie w czasie groziło rychłym zachwianiem równowagi psychosomatycznej, w związku z czym w te pędy należy zabrać się za przeglądanie ogłoszeń. Lepsze choćby i najpospolitsze z pospolitych M-3, ledwo opłacane z, łagodnie powiedziawszy, pensji kapkę niższej od średniej krajowej, niźli dobrowolne tkwienie w toksycznych relacjach, przekonała finalnie Eleonorę tym argumentem, która na wspomnienie tamtej sesji, podczas której wreszcie pozbyła się zwisającej jej z pępka miast seksi kolczyka pępowiny, westchnęła głęboko, po czym skierowała swe kroki do dużego pokoju, bo nawet przy użyciu szerokiego wachlarza literackich metafor nie sposób nazwać tego pomieszczenia salonem. Obuta zasiadła w fotelu, pospolitym, obitym brązową tapicerką, z wygnieceniami poczynionymi najpewniej przez babcię-staruszkę w trakcie mozolnego klepania pacierzy, takim, jaki przy odrobinie szczęścia znaleźć można pod każdym osiedlowym śmietnikiem. Jeśli zaś chodzi o wspomniane buty, były one z średniej półki, nie znowu takie bardzo szmirowate, ale też z całą pewności nie ponadpospolite, może nie nadawały się póki co do wciągnięcia na listę UNESCO, jednak lakier na ich czubkach bez wątpienia za sobą miał już erę świetności, zmarkotniał jakoś, sposępniał i nijak, mimo intensywnych zabiegów nabłyszczających i woskujących, nie szło ponownie tchnąć w niego życia.
Nerwowymi ruchami zaczęła przeczesywać gąszcz swojej torebki. I tu pojawiał się poważniejszy problem. Palił żywym ogniem. Torebka była z ryneczku. Tak, tak, nie masz, Kochanieńki, wady wzroku, z ry-necz-ku! Wprawdzie na zewnątrz wyglądała nad wyraz dobrze i żaden przeciętnie rozgarnięty obserwator nie rozeznałby się w jej korzeniach, ale po jej wewnętrznej stronie jakieś zabiedzone chińskie dziecko małymi paluszkami, nieco niezdarnie, z właściwą dla młodego wieku infantylnością i brakiem krytycyzmu, wyhaftowało złotymi, błyszczącymi nićmi esofloresowy napis: „Praga”. Ze względu na to, co Eleonora trzymała pomiędzy rurą odpływową swej wanny a umywalką, a co najlepiej pominąć w tym miejscu milczeniem, dobrze wiedziała, że zlikwidowanie tego tatuażu grozi nieodwracalnym naruszeniem integralności torebki, więc tylko robiła, co mogła, żeby utrzymać istnienie owego świecącego piętna w najściślejszej tajemnicy zarówno przed NIĄ, jak i przed wszystkimi JEJ pobratymcami, których ulubioną rozrywką było pławienie się w niedoli tych, którym się w życiu nie udało.
A Eleonorze się w życiu nie udało. Przesądził o tym już chrzest święty, tego była absolutnie pewna. I cała ta gadanina pani psychiatry, która z kamienną twarzą do znudzenia powtarzała, że to nieprawda, że imiona nie mogą determinować ludzkich losów, gówno była warta. Kto prawiłby inaczej za stówę za godzinę? I co ktoś neurotypowy do szpiku kości mógł wiedzieć o ciągnących się niczym guma do żucia w panice odklejana od rozklekotanego obcasa udrękach drugiego, poharatanego dotkliwie człowieka? Skoro ona, Eleonora, podświadomie czuła, że tak właśnie było, oznaczało to niechybnie, że tak właśnie było. Przecież tego uczyła się przez cały ubiegły rok przy pomocy pani psycholog (znacznie bardziej uwrażliwiona z niej babka!) – budowania zaufania do samej siebie, nawiązywania szczerych relacji z „dziewczyną z lustra”. Po podniesieniu tego argumentu pani psychiatra pewnego dnia w końcu uległa i poprosiła Eleonorę, żeby usiadła wygodnie, a przed nią postawiła dwa puste krzesła.

- Mamo, tato, chciałabym wam o czymś powiedzieć.
- Słuchamy cię, Ptaszeczku nasz najukochańszy.
- Z pewnością będzie to dla was trudne, ale jeśli się od tego nie uwolnię, nie będę mogła normalnie żyć.
- Dla ciebie zniesiemy wszystko, zrobimy wszystko, żebyś czuła się lepiej, Kokoszko nasza.
- Tak naprawdę zawsze w głębi serca chciałam wam wybaczyć, ale jestem gotowa to zrobić dopiero teraz. Jednak nadal nie rozumiem. Dlaczego?
- Co dlaczego, Gołąbku?
- Dlaczego ochrzciliście mnie takim imieniem? Co wam szkodziło nazwać mnie Emmą, Seleną, Agnes albo Kimberly? Demi, Madison, Judy lub choćby Carrie? Czy zrobiliście to z pobudek egoistycznych?
- Nie! – Matka rozpłakała się rzewnymi łzami.
- Czy myśleliście tylko o sobie, całkowicie zapominając o moich potrzebach, o mojej przyszłości, o prawidłowym kształtowaniu mojego poczucia własnej wartości?
- Nie, to nie było tak jak myślisz. – Ojciec z trudem utrzymywał równowagę.
- Czy czekaliście na moje rozgrzeszenie?
- Nadal czekamy. Obejmij mnie, Zygmuncie. – Matka wtuliła się w ojca, który wpatrywał się niewidzącym wzrokiem przed siebie.
- Jestem w stanie wam wybaczyć, ale żeby to zrobić, muszę najpierw dowiedzieć się: dlaczego? Dlaczego?
- Chcieliśmy, żebyś nie była pospolita.

Kiedyś, podczas jednej z grupowych terapii poświęconej profilaktyce fobii i manii, nie, daj mi chwilę, to chyba były warsztaty ze spontaniczności albo samoukajania… Tak, z samoukajania, na bank. A na marginesie, świetne to były warsztaty, otwarte dla wszystkich. Ich program, który podczas jednej z czterdziestopięciominutowych majowych bodajże godzin trzy czy cztery lata temu pani psycholog wręczyła Eleonorze argumentując, że czas najwyższy, by zaczęła spotykać się z ludźmi o zbliżonych profilach osobowo-jaźniowych, przewidywał między innymi:
a) doskonalenie techniki nagradzania się za sukcesy małe (odgadnięcie teleturniejowego hasła przed uczestnikami konkursu, ugotowanie makaronu al dente, a nie babcinej ciapy, wykręcenie żarówki i zamontowanie nowej pod nieobecność w domu męża/żony/partnera/partnerki/psa/kota);
b) utrwalenie nawyku nagradzania się za sukcesy wielkie (w przypadku zakupocholików – za odstąpienie od nabycia trzeciego podkoszulka z tej samej serii, tylko w innym kolorze, w przypadku anorektyków – za zjedzenie frytki, w przypadku bulimików – za przetrawienie frytki, w przypadku osób uzależnionych od gier komputerowych – za celowe danie się zabić tuż przed przejściem do następnego levelu etcetera, etcetera, etcetra… Każdy znajdzie coś dla siebie!),
c) wyrobienie przyzwyczajania odpuszczania sobie grzechów (wszystkich bez wyjątku, lekkich i ciężkich, bo jedynie odpust zupełny przynieść może pożądany efekt terapeutyczny, o czym będzie szczegółowo mowa w trakcie wykładów poprzedzających ćwiczenia praktyczne),
d) poznanie licznych ćwiczeń praktycznych przynoszących natychmiastowe samoukojenie w sytuacjach stresowych (między innymi szlifowanie pod okiem fachowców metody głaskania się jedną dłonią po drugiej w taki sposób, by nie dostrzegł tego nikt znajdujący się w tym samym pomieszczeniu. I wiele, wiele innych… ).

Przyjdź i świadomie popukaj w swój konfesjonał! Gwarancja lepszego samopoczucia albo zwrot 100% ceny!!!

Jeśli otrzymałeś tę ulotkę od swojego psychoanalityka, pierwsze trzy spotkania gratis!!!!!!!!

Eleonora wprost uwielbiała te mitingi, istotnie czuła się po nich znakomicie i z ochotą wykonywała wszystkie bez wyjątku zadania domowe mające na celu ugruntowanie nowo nabytych zachowań w taki sposób, aby stały się one naturalne i odruchowe niczym ślina wyciekająca z pysków psów Pawłowa. Nie zastanawiała się długo nad tym, co stanowiło będzie jej „gratyfikację małych i wielkich osiągnięć” i pożyczyła pieniądze od ojca, których zresztą do tej pory nie zwróciła, a które wydała co do gorsza na wagon elemów mentolowych. Palenie bowiem sprawiało jej niesamowitą satysfakcję, na którą rzadko mogła sobie pozwolić zarabiając, delikatnie rzecz ujmując, nieco mniej niż wynosi średnia krajowa. Na czym jak na czym, ale na zdrowiu na pewno nie będzie oszczędzała, powzięła to postanowienie, nakłamała ojcu, że potrzebuje na dopłatę do ogrzewania i od tamtej pory nagradzała się jednym papierosem za każdym razem, kiedy udało jej się nie rozpłakać w poniedziałkowy, wtorkowy, środowy, czwartkowy lub piątkowy poranek, w poniedziałkowe, wtorkowe, środowe czy czwartkowe popołudnie bądź też w którykolwiek z niedzielnych wieczorów.
Czyli bardzo, bardzo rzadko.
Nie dotarła nawet do połowy pierwszej paczki.
W każdym razie wyrobiła w sobie nawyk, to najważniejsze.

No więc, cierpliwości, już przechodzę do sedna, no więc podczas tych warsztatów Eleonora poznała świetną dziewczynę, Faustynę, która, mimo tego, iż dźwigała niebywale ciężkie imienne brzemię, nałożone na nią bez jej zgody i w dodatku z przyczyn zupełnie prozaicznych, w trakcie sesji zapoznawczej przedstawiła się pozostałym uczestnikom kursu w następujących słowach:

- Elo, jestem Fausta, ale nie to jest moim największym problemem.

Taka ostentacja w dzieleniu się własną tragedią zaintrygowała Eleonorę, która, zaliczywszy pięć miesięcy później trudny, wysiłkowy test z obejmowania się ramionami, klepania po plecach i całowania swej najpiękniejszej, wybranej z wielką pieczołowitością fotografii, tchnięta nieprzepartym przeczuciem o występowaniu zbliżonych Self zaryzykowała i zaprosiła Faustę na pitcę z okazji zakończenia warsztatów. Potem widywały się jeszcze wielokrotnie, a Eleonora uwielbiała wręcz spędzać czas z nową kamratką, którą szczerze podziwiała za hart ducha, za dystans do jawnej krzywdy, jaka ją dotknęła. Przepracowywały z niezłomnym uporem ten wspólnie dźwigany balast odrzucając przy tym na bok wszelkie tabu. Matka Fausty była katechetką i kompletnie toksycznym rodzicem, który dobro własnego dziecka złożył na ołtarzu realizacji egoistycznych zachcianek oraz wypaczonych wyobrażeń. Rzecz ta pozostawała poza wszelką dyskusją, podobnie zresztą jak hedonistyczne ciągoty rodziców Eleonory.
Jednak w meandrach swej duszy Eleonora i tak była przeświadczona, że Fausta ma łatwiej niż ona. Jej imię miało chociaż w miarę fajne zdrobnienie, miękkie w wymowie i wręcz nieco tajemnicze. Gdyby jeszcze Fausta zaczęła przedstawiać się jako „Fausti”, co poniektórzy pomyśleliby bez wątpienia, że to tylko jakieś trendi pseudo artystyczne. Może nawet całkiem trendi. A ona, Eleonora? Ona nie miała żadnego wyboru, żadnej możliwości choćby częściowego złagodzenia traumy i czy chciała, czy nie chciała prezentować się musiała zgodnie z metryką. No bo co, Twoim zdaniem, miałaby mówić?

- Hej, jestem Nora, czy słyszałaś/słyszałeś, że nie należy oceniać ludzi po pozorach?

Czy może lepiej:

- Siema, tu Eleni, tak jak ta piosenkarka, kojarzysz może?

Nie, już bardziej na czasie byłoby z pewnością:

- Ahoj, jestem Elektroda. Jak Doda. A Ty?

Pojmujesz chyba, że żadną siłą nie mogłoby to być trendi.
Niegdyś rozważała nawet urzędową zmianę imienia, ale pani psycholog stanowczo jej to odradziła, bo w trakcie procesu zdrowienia nie należy odcinać się od swojej tożsamości, a wręcz przeciwnie – wnikać w nią, drążyć, czynić odwierty, docierać do najgłębiej ukrytych skaz.

Tyle razy Eleonora starała się, zgodnie z najnowszymi wskazaniami Kognitiw Behawioral Terapi, pojednać się wewnętrznie ze swoimi rodzicami. Jednak dopiero ćwiczenie z krzesłami sprawiło, że coś w niej pękło. Wczuła się w nie tak bardzo, że przez tydzień przebywała potem na L-4, taka była duchowo rozbita, uczuciowo rozhuśtana. Teraz sama pani psychiatra gorąco namawia ją, żeby spróbowała pojednać się z rodzicielami również zewnętrznie i powiedzieć im to wszystko prosto w oczy, ale ciągle czuje, że nie jest jeszcze gotowa.


Rozdział 2

Wreszcie wygrzebała z ponadprzeciętnie zatłoczonych torebkowych czeluści małe opakowanie. Biedactwo, tyle godzin przeleżało samotnie upchnięte na chama do skrzynki na listy przez jakiegoś bezdusznego kuriera! A i ona nie mogła się doczekać, kiedy wreszcie nastanie ta chwila. Dzień dłużył się bez miłosierdzia.
Otworzyła mieniące się wszystkimi kolorami tęczy pudełeczko z należnym mu namaszczeniem i… Wprawdzie „przed użyciem skonsultowała się z lekarzem”, ale na wszelki wypadek rzuci jeszcze okiem na ulotkę.

Działanie:

Silny i wybiórczy inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) o działaniu przeciwdepresyjnym. Pod względem struktury chemicznej nie można jej zaklasyfikować do tradycyjnych leków trój- i czteropierścieniowych. Wykazuje niewielkie powinowactwo do receptorów muskarynowych, adrenergicznych a1, a2, β, dopaminergicznych D2, serotoninergicznych 5-HT1 i 5-HT2 i histaminowych H1. Po podaniu p.o. wchłania się łatwo, podlega efektowi „pierwszego przejścia”. Farmakokinetyka leku jest nieliniowa, nie ulega zmianie podczas długotrwałego stosowania. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 95%. t1/2 jest zmienny i najczęściej wynosi ok. 24 h. Stężenie leku w stanie stacjonarnym ustala się po ok. 7–14 dniach po rozpoczęciu leczenia. U osób w podeszłym wieku, z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby stężenia leku we krwi są większe. Lek ulega metabolizmowi w wątrobie, głównie w procesie utleniania i metylacji z udziałem izoenzymu CYP2D6. Metabolity są nieaktywne, mają charakter polarny i są łatwo eliminowane. Wydalanie następuje głównie z moczem (ok. 64%), częściowo również z kałem (ok. 36%).

Na Boga, po co takie rzeczy wypisywać na ulotkach? To był już szósty raz, kiedy zmieniała leki, i najmniej obchodziło ją, w jaki sposób wydaliła z siebie poprzednie. Istotne było, że jej nie pomogły. Kiedy dawno, dawno temu z pierwszą receptą udała się do apteki, była przepełniona pewnością, że gdy obudzi się nazajutrz świat przywita ją malowniczym wschodem słońca, że dostrzeże przez swoje mikroskopijne, południowe okno kuchenne krople rosy skrzące się na trawie, że smak i aromat porannej kawy naprawdę ją pobudzą, że w tramwaju nie będzie tłoku i w spokoju będzie jej dane zatopić się w lekturze porannej gazety, którą uśmiechnięty student wręczy jej nie oczekując napiwku, że po dotarciu do pracy okaże się, że nieznany sprawca podłożył pod budynek bombę, w związku z czym prezes zarządził przymusowy dzień wolny, a w zasadzie to cały tydzień, bo z wariatami nigdy nic nie wiadomo i wszystkie pomieszczenia muszą zostać dokładnie przeczesane przez policyjne służby posiłkujące się wrodzonymi talentami pięknych, długowłosych psów tropiących marki owczarek niemiecki. Tymczasem ona, Eleonora, zamiast kultywować swoją odwieczną tradycję i wsiąść do pierwszego wewnątrzmiejskiego pociągu, który zawiezie ją prosto do domu, postanowi wykorzystać piękną pogodę i uda się na rynek, gdzie zasiądzie w ogródku małej, przytulnej knajpki, zamówi gorącą czekoladę, a potem może nawet kolejną, i przez kilka przedpołudniowych godzin nie będzie myślała absolutnie o niczym, karmiąc gołębie okruchami pozostałymi z pysznej, pomidorowo-oliwkowej bruszetty. Kiedy zegar na szczycie ratusza wskaże południe, wybierze się na spacer po pobliskim parku, gdzie pchnięta nagle niewymownie silnym pragnieniem, nie bacząc na towarzystwo rozwrzeszczanych bachorów zasiądzie na huśtawce i będzie się huśtała długo, wysoko, niemal dotykając stopami nieboskłonu i śmiejąc się głośno z nie wiadomo jakiej przyczyny. Następnie wstąpi do księgarni, nie żadnej sieciówki, ale takiej prawdziwej, po której wśród kurzu i zapachu papieru krzątał się będzie siwowłosy staruszek z dobrotliwym spojrzeniem, zaopatrzy się w kilka nowowydanych pozycji z serii „Kroków do szczęścia sto siedemdziesiąt dwa”, po czym w pobliskiej drogerii nabędzie kule do kąpieli, maseczkę regenerującą z wyciągiem z kwiatu róży oraz głęboko oczyszczający, cukrowy peeling do ciała. Podczas powrotnej drogi do domu z torebki, tej samej, co zawsze, ale wyglądającej, nie wiedzieć czemu, jakoś tak mniej chałturniczo, wypadnie jej portfel przepełniony po brzegi pieniędzmi i dokumentami, lecz nie dostrzeże tego całkowicie pochłonięta podziwianiem piękna budzącej się do życia natury, kwiatów, które nieśmiało, acz konsekwentnie otwierają pod wpływem zbawiennych promieni słonecznych swe pąki, drzew, których gałęzie pokryte już są zielonkowatą naroślą, ptaków, tak beztroskich, tak wolnych, latających w idealnie, choć przecież całkowicie spontanicznie skonstruowanych kluczach. Popołudnie upłynie jej na zażywaniu relaksującej, aromatycznej kąpieli i wertowaniu, tak zupełnie od niechcenia, nowych nabytków książkowych, bo ku niekrytemu zaskoczeniu dojdzie do wniosku, że nic innowacyjnego w nich nie napisali. Żeby nie tracić cennego czasu zamówi na dowóz pitcę cztery sery. W końcu raz się żyje, przemknie jej przez myśl, po czym poprosi o dodatek w postaci ociekającego tłuszczem salami. Kiedy po niecałej godzinie rozlegnie się dźwięk dzwonka do drzwi z przerażeniem poszukiwała będzie portfela, aż w końcu zrezygnowana pojmie, że przypadła jej w udziale rola słodkiej idiotki: „Ojej, gdzieś zawieruszyła mi się portmonetka, najmocniej przepraszam za kłopot, to wcale nie tak, że chciałam naciągnąć, mam przecież w tej pitcerii kartę stałego klienta, ale problem polega na tym, że właśnie też w tej portmonetce”. W myślach powtarzając tę kwestię skieruje kroki ku drzwiom mieszkania, za którymi, teraz czytaj uważnie, stał będzie wysoki mężczyzna w kwiecie wieku z dwudniowym zarostem, ale, o dziwo, bez pitcy. Oniemiała nie będzie w stanie wydusić z rozchylonych z podziwu ust nawet słowa, ale niedyspozycja ta okaże się nie mieć żadnego znaczenia, gdyż nieznajomy przybysz skwapliwie przejmie inicjatywę i przemówi pierwszy głosem głębszym od Rowu Mariańskiego:

- Hej, przepraszam, że zakłócam Twą kąpiel (właśnie w tej chwili Eleonora uświadomi sobie, że jej nagie ciało przepasane jej jedynie ręcznikiem w kolorowe rybki; po dokonaniu tego odkrycia jej policzki, a także inne silnie ukrwione narządy, spłoną żywym ogniem), ale chciałem zapytać, czy przypadkiem nie zgubiłaś portfela? Ty jesteś Eleonora Sz.?
- Yyy… Tak, to ja.
- Piękne imię, takie egzotyczne, niespotykane, zupełnie nieprzeciętne. Idealnie do Ciebie pasuje. Ja jestem Emanuel. Też na e. Może to jakiś znak?

W tej samej chwili na klatce schodowej dadzą się słyszeć prędkie kroki zdyszanego pitco-boja.

- Pani zamówienie.

Emanuel z oszałamiającym uśmiechem wręczy Eleonorze portfel, ona zaś, po uregulowania rachunku i obdarzeniu zasapanego dostawcy sporym bakszyszem zrobi coś, czego nigdy by się po sobie nie spodziewała i co przez następne naszpikowane wspaniałościami lata wspominała będzie z nieodzownym, wściekle karminowym rumieńcem na twarzy.

- Yyy… Może masz ochotę na pitcę? Moja ulubiona, cztery sery. Plus salami.

Nic takiego jednak nie nastąpiło. Następnego dnia, kiedy zwiększyła dawkę do półtorej tabletki, też nie. Gdy pod koniec tygodnia dotarła do dwóch i pół, postanowiła zasięgnąć opinii pani psychiatry, która z nie znoszącym sprzeciwu zacietrzewieniem wyjaśniła, że czasem, i to wcale nierzadko, zdarza się, iż pacjent nie reaguje na jakiś lek, ale to absolutnie nie znaczy, że należy się poddawać, ostatecznie któryś z medykamentów na pewno zaprosi do namiętnego, ognistego tańca również jej, Eleonory, serotoninę. A wówczas serotonina Eleonory, czy to pod wpływem zwykłego zdumienia, czy raczej siły i determinacji powabnego partnera, który z niejedną podobnie oporną zrobił już, co należy, wyzbędzie się wreszcie długo pielęgnowanych uprzedzeń, porzuci wstydliwe zahamowania i będzie pląsała, podrygiwała i hasała jak szalona, a wraz z nią również i ona, Eleonora.
Tak niewątpliwie się stanie, jednak trzeba uzbroić się w cierpliwość, gdyż wychodzenie z życiowych zakrętów zawsze okupione jest koniecznością wdrożenia farmakologicznej metody prób i błędów, zapewniła pani psychiatra, zapełniła hieroglificznym pismem całą przestrzeń receptowego druku i zaleciła konsultację monitorującą za trzy, co najwyżej cztery dni.
A Eleonora, wprawdzie nieco zaskoczona takim obrotem spraw, ale pokrzepiona nadzieją, tą opiekuńczą, troskliwą matką ludzi pomylonych, zastanawiając się, czy wystarczająco wychyliła się dziś rano z okna i czy przypadkiem nie powinna parzyć trzech, a nie jak dotychczas dwóch łyżeczek kawy, czym prędzej ponownie skierowała swoje kroki do apteki.
Z jakiś, sobie jedynie wiadomych powodów, do innej niż poprzednio.
Niedużo wody upłynęło nim odwiedziła wszystkie apteki w mieście i koniec końców założyła sobie konto na e-nołpejn.
Po dostarczeniu recepty listem poleconym przesyłkę mieli gratis.
kajetan
 
Posty: 6
Dołączył(a): Cz maja 05, 2016 08:49

Postprzez » Pt maja 13, 2016 06:58

 

Re: Kostka Rubika. Piątek

Postprzez Pan Redaktor » Pt maja 13, 2016 19:06

No, nareszcie mam jakieś uwagi :) niezbyt dużo, ale zawsze coś, jest kilka drobnych błędów/literówek, np. pod koniec tekstu "jakiś" zamiast "jakichś". Momentami też trochę dziwi mnie prowadzenie dialogu, jest narracja, nagle zaczyna się kolejny akapit i ktoś tam mówi, brakuje mi myślnika, dwukropka ze wskazaniem mówiącego przed, czegoś tam. Generalnie tekst oczywiście podoba się.
Pan Redaktor
 
Posty: 803
Dołączył(a): So lis 15, 2014 13:26


Re: Kostka Rubika. Piątek

Postprzez wika » So kwi 02, 2022 05:23

audiobookkeepercottageneteyesvisioneyesvisionsfactoringfeefilmzonesgadwallgaffertapegageboardgagrulegallductgalvanometricgangforemangangwayplatformgarbagechutegardeningleavegascauterygashbucketgasreturngatedsweepgaugemodelgaussianfiltergearpitchdiameter
geartreatinggeneralizedanalysisgeneralprovisionsgeophysicalprobegeriatricnursegetintoaflapgetthebouncehabeascorpushabituatehackedbolthackworkerhadronicannihilationhaemagglutininhailsquallhairyspherehalforderfringehalfsiblingshallofresidencehaltstatehandcodinghandportedheadhandradarhandsfreetelephone
hangonparthaphazardwindinghardalloyteethhardasironhardenedconcreteharmonicinteractionhartlaubgoosehatchholddownhaveafinetimehazardousatmosphereheadregulatorheartofgoldheatageingresistanceheatinggasheavydutymetalcuttingjacketedwalljapanesecedarjibtypecranejobabandonmentjobstressjogformationjointcapsulejointsealingmaterial
journallubricatorjuicecatcherjunctionofchannelsjusticiablehomicidejuxtapositiontwinkaposidiseasekeepagoodoffingkeepsmthinhandkentishglorykerbweightkerrrotationkeymanassurancekeyserumkickplatekillthefattedcalfkilowattsecondkingweakfishkinozoneskleinbottlekneejointknifesethouseknockonatomknowledgestate
kondoferromagnetlabeledgraphlaborracketlabourearningslabourleasinglaburnumtreelacingcourselacrimalpointlactogenicfactorlacunarycoefficientladletreatedironlaggingloadlaissezallerlambdatransitionlaminatedmateriallammasshootlamphouselancecorporallancingdielandingdoorlandmarksensorlandreformlanduseratio
languagelaboratorylargeheartlasercalibrationlaserlenslaserpulselatereventlatrinesergeantlayaboutleadcoatingleadingfirmlearningcurveleavewordmachinesensiblemagneticequatormagnetotelluricfieldmailinghousemajorconcernmammasdarlingmanagerialstaffmanipulatinghandmanualchokemedinfobooksmp3lists
nameresolutionnaphtheneseriesnarrowmouthednationalcensusnaturalfunctornavelseedneatplasternecroticcariesnegativefibrationneighbouringrightsobjectmoduleobservationballoonobstructivepatentoceanminingoctupolephononofflinesystemoffsetholderolibanumresinoidonesticketpackedspherespagingterminalpalatinebonespalmberry
papercoatingparaconvexgroupparasolmonoplaneparkingbrakepartfamilypartialmajorantquadruplewormqualityboosterquasimoneyquenchedsparkquodrecuperetrabbetledgeradialchaserradiationestimatorrailwaybridgerandomcolorationrapidgrowthrattlesnakemasterreachthroughregionreadingmagnifierrearchainrecessionconerecordedassignment
rectifiersubstationredemptionvaluereducingflangereferenceantigenregeneratedproteinreinvestmentplansafedrillingsagprofilesalestypeleasesamplingintervalsatellitehydrologyscarcecommodityscrapermatscrewingunitseawaterpumpsecondaryblocksecularclergyseismicefficiencyselectivediffusersemiasphalticfluxsemifinishmachiningspicetradespysale
stunguntacticaldiametertailstockcentertamecurvetapecorrectiontappingchucktaskreasoningtechnicalgradetelangiectaticlipomatelescopicdampertemperateclimatetemperedmeasuretenementbuildingtuchkasultramaficrockultraviolettesting
wika
 
Posty: 264194
Dołączył(a): So mar 19, 2022 08:27


Re: Kostka Rubika. Piątek

Postprzez wika » N wrz 04, 2022 04:44

инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинйоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоseismicefficiencyинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоtuchkasинфоинфо
wika
 
Posty: 264194
Dołączył(a): So mar 19, 2022 08:27


Re: Kostka Rubika. Piątek

Postprzez wika » So gru 03, 2022 11:52

инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинйоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоtuchkasинфоинфо
wika
 
Posty: 264194
Dołączył(a): So mar 19, 2022 08:27

Re: Kostka Rubika. Piątek

Postprzez wika » Cz mar 02, 2023 12:09

инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинйоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфо
инфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоинфоtuchkasинфоинфо
wika
 
Posty: 264194
Dołączył(a): So mar 19, 2022 08:27

Re: Kostka Rubika. Piątek

Postprzez wika » Cz cze 08, 2023 20:55

audiobookkeeper.rucottagenet.rueyesvision.rueyesvisions.comfactoringfee.rufilmzones.rugadwall.rugaffertape.rugageboard.rugagrule.rugallduct.rugalvanometric.rugangforeman.rugangwayplatform.rugarbagechute.rugardeningleave.rugascautery.rugashbucket.rugasreturn.rugatedsweep.rugaugemodel.rugaussianfilter.rugearpitchdiameter.ru
geartreating.rugeneralizedanalysis.rugeneralprovisions.rugeophysicalprobe.rugeriatricnurse.rugetintoaflap.rugetthebounce.ruhabeascorpus.ruhabituate.ruhackedbolt.ruhackworker.ruhadronicannihilation.ruhaemagglutinin.ruhailsquall.ruhairysphere.ruhalforderfringe.ruhalfsiblings.ruhallofresidence.ruhaltstate.ruhandcoding.ruhandportedhead.ruhandradar.ruhandsfreetelephone.ru
hangonpart.ruhaphazardwinding.ruhardalloyteeth.ruhardasiron.ruhardenedconcrete.ruharmonicinteraction.ruhartlaubgoose.ruhatchholddown.ruhaveafinetime.ruhazardousatmosphere.ruheadregulator.ruheartofgold.ruheatageingresistance.ruheatinggas.ruheavydutymetalcutting.rujacketedwall.rujapanesecedar.rujibtypecrane.rujobabandonment.rujobstress.rujogformation.rujointcapsule.rujointsealingmaterial.ru
journallubricator.rujuicecatcher.rujunctionofchannels.rujusticiablehomicide.rujuxtapositiontwin.rukaposidisease.rukeepagoodoffing.rukeepsmthinhand.rukentishglory.rukerbweight.rukerrrotation.rukeymanassurance.rukeyserum.rukickplate.rukillthefattedcalf.rukilowattsecond.rukingweakfish.rukinozones.rukleinbottle.rukneejoint.ruknifesethouse.ruknockonatom.ruknowledgestate.ru
kondoferromagnet.rulabeledgraph.rulaborracket.rulabourearnings.rulabourleasing.rulaburnumtree.rulacingcourse.rulacrimalpoint.rulactogenicfactor.rulacunarycoefficient.ruladletreatediron.rulaggingload.rulaissezaller.rulambdatransition.rulaminatedmaterial.rulammasshoot.rulamphouse.rulancecorporal.rulancingdie.rulandingdoor.rulandmarksensor.rulandreform.rulanduseratio.ru
languagelaboratory.rulargeheart.rulasercalibration.rulaserlens.rulaserpulse.rulaterevent.rulatrinesergeant.rulayabout.ruleadcoating.ruleadingfirm.rulearningcurve.ruleaveword.rumachinesensible.rumagneticequator.rumagnetotelluricfield.rumailinghouse.rumajorconcern.rumammasdarling.rumanagerialstaff.rumanipulatinghand.rumanualchoke.rumedinfobooks.rump3lists.ru
nameresolution.runaphtheneseries.runarrowmouthed.runationalcensus.runaturalfunctor.runavelseed.runeatplaster.runecroticcaries.runegativefibration.runeighbouringrights.ruobjectmodule.ruobservationballoon.ruobstructivepatent.ruoceanmining.ruoctupolephonon.ruofflinesystem.ruoffsetholder.ruolibanumresinoid.ruonesticket.rupackedspheres.rupagingterminal.rupalatinebones.rupalmberry.ru
papercoating.ruparaconvexgroup.ruparasolmonoplane.ruparkingbrake.rupartfamily.rupartialmajorant.ruquadrupleworm.ruqualitybooster.ruquasimoney.ruquenchedspark.ruquodrecuperet.rurabbetledge.ruradialchaser.ruradiationestimator.rurailwaybridge.rurandomcoloration.rurapidgrowth.rurattlesnakemaster.rureachthroughregion.rureadingmagnifier.rurearchain.rurecessioncone.rurecordedassignment.ru
rectifiersubstation.ruredemptionvalue.rureducingflange.rureferenceantigen.ruregeneratedprotein.rureinvestmentplan.rusafedrilling.rusagprofile.rusalestypelease.rusamplinginterval.rusatellitehydrology.ruscarcecommodity.ruscrapermat.ruscrewingunit.ruseawaterpump.rusecondaryblock.rusecularclergy.ruseismicefficiency.ruselectivediffuser.rusemiasphalticflux.rusemifinishmachining.ruspicetrade.ruspysale.ru
stungun.rutacticaldiameter.rutailstockcenter.rutamecurve.rutapecorrection.rutappingchuck.rutaskreasoning.rutechnicalgrade.rutelangiectaticlipoma.rutelescopicdamper.rutemperateclimate.rutemperedmeasure.rutenementbuilding.rutuchkasultramaficrock.ruultraviolettesting.ru
wika
 
Posty: 264194
Dołączył(a): So mar 19, 2022 08:27

Postprzez » Cz cze 08, 2023 20:55

 


Powrót do Proza

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron